Najlepsze zakończenia to takie, których się nie spodziewasz...
Jest sierpień 1936 roku. Igrzyska olimpijskie w Berlinie. Na stadionie trwa właśnie konkurs oszczepniczek. Do rzutu przygotowuje się dwudziestotrzyletnia Polka, Marysia Kwaśniewska. Ciemnooka, zgrabna i śliczna. Staje na starcie, dmucha w grot oszczepu, jakby chcąc dodać mu lekkości, potem rozbieg, rzut i... świetnie!
Włoski architekt, rysownik i projektant przemysłowy, Luigi Serafini, pod koniec lat 70. wydał książkę "Сodex Seraphinianus", w formie encyklopedii o nieznanym równoległym nam świecie. Księga liczy sobie około 360 stron (w zależności od wydania). Napisana została w nieznanym języku, z nieznanym nam alfabetem. Serafiniemu zajęło około 30 miesięcy stworzenie tej księgi, którą wielu uważa za jedną z najdziwniejszych książek.
"Сodex Seraphinianus" został podzielony na 11 rozdziałów, które to z kolei podzielono na 2 sekcje: pierwsza o świecie przyrody, druga o człowieku.
"Сodex Seraphinianus" został podzielony na 11 rozdziałów, które to z kolei podzielono na 2 sekcje: pierwsza o świecie przyrody, druga o człowieku.
Motywy, dlaczego księga powstała, nie są jasne, narosło wokół niej wiele domysłów i skłoniła ona do wielu dyskusji. Jak do tej pory, tekstu książki nie udało się rozszyfrować, jedynie alfabet i cyfry. Wiadomo też, że nazwa to skrót od: Strange and Extraordinary Representations of Animals and Plants and Hellish Incarnations of Normal Items from the Annals of Naturalist/Unnaturalist Luigi Serafini.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą