Trzy tygodnie grzania
W solankowej wodzie
Trzy tygodnie tarzania
W borowinowym błocie
Tak choremu bywa
Gdy masz stare kości
Tak choremu potrzeba
Gdy masz z bólu trudności
Turnus minął nie wiem kiedy
W domu okna trzeba myć
Napytałam sobie biedy
Kasy brak i jak tu żyć?

E tam, po co ja biadolę
Cztery kilo poleciało
Jutro nowy wniosek złożę
W sanatorium przecież miło
Wszyscy tacy połamani
Biegną na śniadanie rano
By nie upaść, to z kijkami
I za bzdury płacą słono
Dziadki, babcie, nawet młodzież
Kręcą się, jak mrówki wszędzie
Na tapecie tylko odzież
Czy pogoda jutro będzie?

Diety sobie wybierają
Każdy zdrowo schudnąć chce
A po cichu podjadają
Lody, ciasta muszą żreć
Było śmiesznie i poważnie
Narzekali i chrapali
Jedni szachy, inni tańce
Częściej spacer wybierali
Nie pytajcie mnie o krzaki
Ja tam kleszczy boję się
Choć bywali i chojraki
Nie dosięgli mnie oj nie!

Ja leczyłam tylko się.

Bez sensu. Po co jechać do sanatorium jak się nie chce dać dosięgnąć? No chyba, że jednym z lekarzy był pan hrabia https://nasygnale.pl/kat,1025341,title,Penis-ktory-leczy-Kolejny-proces-Zdzislawa-M,wid,14006913,wiadomosc.html?ticaid=6179c4

:gogosiek

Jedź do sanatorium, a sama zobaczysz,
ile tam prawdy w krzakach się mieści,
ile tam dziadków, co udaje kozaków,
a po świecie fałszywe idą wieści.

Jak jest do rzeczy, to żona obok,
więcej jest takich, co ledwo chodzi,
nawet do krzaków dojść nie mogą
i każdy każdego tylko śledzi.

Kiedy w sanatorium się leczysz,
i wód źródlanych zażywasz,
pięknie się komponuje z leczeniem,
to, co można tam używać,
poza zabiegami,
na deptaku,łowimy mniej
lub bardziej strawne,
schorowane ryby,
leczenie cuda czyni,
deptak wam to powie,
konkluzja moja taka,
do wód, panie i panowie.