Trochę mnie połamało i piszę lewa ręką, choć jestem praworęczny. Dlatego wybaczcie proszę literówki i interpunkcję.
W sobotę na niebie pojawiła się tęcza. Miałem trochę wolnego, wiec postanowiłem sprawdzić mit o tęczy i garnku złota.
Musze przyznać, że tęcza utrzymywała się blisko godzinę, co znacznie ułatwiło mi zadanie, zadanie odnalezienia końca tęczy i oczywiście garnka pełnego złota.
Tak, złoto przydałoby mi się najbardziej. Trochę mnie martwił skrzat, czy trol pilnujący tego skarbu, ale miałem ze sobą saperkę więc jakieś zabezpieczenie było.
Gdy idzie się w stronę krańca tęczy, to droga wypada raczej różnie; jakieś krzaki, zaorane pola, w sumie nic fajnego. Ale nadzieja na złoto dodawała mi energii.
Znalazłem.
Drogę do końca tęczy zakończyłem w lesie na polanie.
Widok był niesamowity. Tęcza kończyła się jakieś pół metra tuż nad ziemią.
Jako anytyteza skrzata, przy tęczy siedziała zwalista postać typowego koksa z długą brodą, ubranego w długą czapkę.
- Po złoto? - spytał
- acha
- To nie u mnie, złoto jest po drugiej stronie tęczy u mojego kuzyna. U mnie tylko wpierdol.
- Wpierdol? spytałem
- no, w przyrodzie musi być równowaga, nie?

Przeciwieństwem złota jest raczej tombak :P

@Misiek666 podobnie jest z humorem i "humorem rosyjskim"

to trzeba mu było wpierdolić.